| Notes |
["sp\n\nHOoms (link + codes) XSX 340; \n\n Waak en bid. Moederlijke woorden aan mijne Dochter, ten geleide op haren levensweg. Naar het Hoogduitsch van H.L. Sebald, door Mevr. de Wed. A.B. van Meesten,\n\n\n[p. 340]\n\t\ngeb. Schilperoort. Te Amsterdam, bij P.N. van Kampen. 1848. In post 8vo. 60 bl. f :-60.\n\nWederom een treffend blijk, dat, na wel en ver gevorderden levensweg, de resultaten van eene zestigjarige en nog bejaardere omwandeling op aarde rijp zijn in vrucht en voeding, gelijk vorige bloesems veel beloofden.\n\nMevr. van meerten schonk ons reeds, in den Kinderbijbel vooral, naar ieders oordeel, veel schoons, edels en Christelijks XSX, met beknopte eenvoudigheid vereenigd(*); maar hier, op den avond van haar zoo nuttig leven, aan opvoeding en onderwijs besteed, zien wij 't met hernieuwden lust, de bron vloeit nog rijkelijk. Wie zulke edele gevoelens huldigt, vertolkt en wedergeeft, als wij op nieuw van deze Schrijfster hier ontvangen, levere ons dan ook nog eens iets oorspronkelijks; meer ontdaan nog van die Duitsche vreemde vergelijkingen enz., die het aangekondig de werkje eenigermate ontsieren. Mevr. van meerten, wij herhalen het, levere ons en onzen kinderen nog eens iets van haarzelve, iets nationaals, van even echt-Christelijke beginsels doortrokken als Waak en bid, eene spreuk, die in 1848 het eenig redmiddel uitdrukt voor Staten, Maatschappijen, Gezinnen en eigen zielsbehoud!(dbnl)"]
|