| Notes |
['(also via scriptie Francien Petiet, UvA, 2002 – jws 11 05)\n\nPetiet, Van Geniën spreken wij niet:\n[yyy]\n"Van Toussaint wordt een aantal verhalen gebundeld in Verspreide verhalen, waarbij de schrijfster zichzelf in de voorrede verontschuldigd voor de gebreken in stijl. Die gebreken zijn voor de criticus niet zo groot als voor Toussaint zelf, hij waardeert juist het frisse en jeugdige van die verhalen. Minder bevalt hem de gekunstelde stijl van sommige verhalen. "\n\nsp\n\nHOoms (link + codes) XSX 82; XEX 82\n\n[p.82]\n\n Verspreide Verhalen van A.L.G. Toussaint, bijeenverzameld. Te Amsterdam, bij G.J.A. Beijerinck. 1843. In gr. 8vo. 386 bl. f 3-75.\n\nDe met roem bekende Schrijfster XSX heeft door deze uitgave voldaan aan de menigvuldig gedane aanzoeken tot het afzonderlijk herdrukken van verhalen uit haren vroegeren tijd, die door het Magazijn van Romans en Verhalen, alsmede door het Mengelwerk van den Gids, waren publiek gemaakt. Door het Voorberigt toont zij, de gebreken dezer stukken zoo wèl te kennen, dat het onnoodig is, en onbeleefd zou zijn, haar die te herinneren. Alleen moeten wij zeggen, dat zij, onzes inziens, die gebreken te hoog aanslaat, en dat het frissche, jeugdige dezer verhalen daartegen wel in de schaal mag gelegd worden XEX . Het, gelijk zij het noemt, ‘weifelende, onbestemde, onvoltooide van den stijl’ hebben wij niet kunnen bemerken. Wij moeten dus - en dit gebeurt ons niet dagelijks - het werk tegen den auteur in bescherming nemen, en het komt ons integendeel voor, dat in de laatste verhaaltjes van Mejufvr. toussaint zekere gekunstelde stijl ons minder beviel, dan de lossere van deze stukken. Maar eigenlijke beoordeeling van dezen herdruk komt minder te pas, waarom wij voor hen, die ze vroeger lazen, en nu willen weten, wat zij hier vinden zullen, hier alleen zeggen, dat: de Echtgenooten van Turin, Lord Edward Glanhouse, Almagro en het Blijspel van de Markiezin de Caumartin de verhalen zijn, in dezen goed uitgevoerden bundel bijeenverzameld.(dbnl)']
|