| Notes |
['`Op dezelfde snaren getokkeld [see "Eenzame Bloemen" E.N.] volgden "Blauwe Bloemen" (1884), "Beelden en Stemmen" (1887), "Sneeuwvlokken" (1888) , "Rouwviolen" (1889), "Passiebloemen" (1890), "Blanke Duiven" (1895),"Diepe Wateren" (1897), "Najaarsstemmen" (1900); mocht het nu en dan schijnen alsof de stemming niet zoo nieuw en niet zoo zuiver meer was, de harmonie werd kunstvoller, de techniek bleef onberispelijk; steeds moest men zich verwonderen dat nieuwe teedere schakeeringen te verkrijgen waren van een schijnbaar zoo beperkt en eenvoudig thema. Deze bundels geven Hélène Swarth\'s letterkundig figuur in al haar juistheid.\'']
|