| Notes |
['rather negative reaction:\n"Mej. Thijm\'s boek, vooral het eerste deel, is het model van een ‘silly novel by a lady novellist’. Er heerscht een plechtige conventie-toon. Men zegt er niet: ‘Hoe gaat het?’ maar ‘Hoe gevoelt gij u, zuster Maria Josepha?’ Er komen veel rozenlippen en warme kussen in voor. De personen verbleeken om de haverklap in allerlei nuances, van lichtelijk tot doodelijk. Eens zelfs worden de vingers eener dame van aandoening loodkleurig. [...]\nMejuffrouw Thijm, die zoo\'n buitengewone vrouw wil zijn, zal niet boos worden als ik haar roman een mal boek noem. Ik doe dat niet om haar te hinderen, maar omdat ik veel sympathie heb voor haar bedoelingen. Stel eens dat dit werk vertaald werd, - het is met den smaak der menigte in \'t buitenland lang niet zoo ellendig gesteld als hier - zou men dan geen straatje om moeten loopen als er een vreemdeling aankwam? Zou men zich nog aan een Engelsche table d\' hote durven vertoonen en de blikken trotseeren van George Eliot\'s landgenooten? [..] Toen koningin Victoria zelve haar onnoozele boekjes in \'t licht zond, hielden de loyale Engelschen zich nauwelijks goed, maar welk figuur zal de arme juffrouw Thijm slaan, die in een nog onnoozeler gewrocht de eer van dit hooge personage durft aantasten? Men kan zich nauwelijks voorstellen wat onze moedige, enthousiaste schrijfster bewogen heeft zulke middelen voor haar doel te kiezen. Zulk een mooi, stout denkbeeld, zulke geweldige plannen te verknoeien en te verwateren in een lamlendig leesgezelschappen-prul."']
|