| Notes |
['AlgDagbladNedIndië 5 (1877) 131 (7 juni); niet herdrukt in LFK (Praamstra GV 433)\n\nmention in LFK XXV [CONTROLEREN]\n"Het bijzondere in den heer Valette is dat zijn humor eene wetenschappelijke methode volgt, en hij deze ook door anderen gevolgd wil zien. Zij mogen geen steenen werpen in zijn tuin; ook niet al geschiedt dit zonder erg door zachte vrouwehanden! Hij wordt wrevelig, wanneer hij aan de fransche of zwitsersche jonge dame denkt, die een jaar of drie, vier geleden, onder den naam van Maria Bogor, een ‘roman javanais’ durfde uitgeven, Kousouma geheeten.\n\nMaria Bogor kon hem niet ongeduldiger maken, al ware zij, in plaats van eene niemand leed doende fantasie-romancière, eene oorlogzuchtige geëmancipeerde, te paard op den bezemsteel der maatschappelijke hervorming. Zijne antipathie doet hem te haren aanzien zoowel de regtvaardigheid als de beleefdheid uit het oog verliezen. Hoewel zijn eigen boek wemelt van drukfouten, kan hij de arme hare averegtsche spelling en vertaling van een javaanschen eigennaam en titel niet vergeven. Hij stelt haar den eisch, zich minder onbedreven te toonen in de indische land-, taal- en volkenkunde. Hij glimlacht om hare indische heeren en hare indische dames, hare javaansche mannen en hare javaansche vrouwen; om geheel haar personeel en geheel haar dekoratief."\n\n(...)\n\n"Men kan de onderstelling bijna niet van zich afzetten dat de schrijfster, toen zij als onderwijzeres in het gezin van een gouverneur-generaal Java leerde kennen, eene stille genegenheid voor iemand in hare omgeving opgevat, deze persoon haar miskend of verkeerd begrepen, en zij daarna beproefd heeft, eene zelfopgedane droevige gemoedservaring te kleeden in javaansch kostuum. Hare vertelling althans, die aanvangt als een leesboekje voor de kinderkamer, eindigt met tooneelen van hartstogtelijken minnenijd.\n\nDit is zeker de stemming niet, waarin indische taal-, land- en volkenkundige novellen willen zamengesteld worden. Men verliest op die wijze ligt uit het oog, dat, al zijn sommige menschelijke hartstogten onder alle hemelstreken dezelfde, zij zich nogtans verschillend plegen te uiten, en het niet natuurlijk is een kind uit de Bataviasche of Buitenzorgsche kampongs evenzoo over de liefde te laten spreken, als eene beschaafde europesche jonge vrouw doen zou, die zich gemeenzaam had gemaakt met het woordenboek van Bernardin de Saint-Pierre of Chateaubriand."\n\nstandardizingsept12AsK\nJudgment/evaluation :\n-\tPositive about author: "eene niemand leed doende fantasie-romancière"\n-\tPostive about work\n-\tNegative about author\n-\tNegative about work\n-\t"... BUT ..."\n\nTaking the author seriously :\n-\tUse of irony\n\nProviding anecdotes about her :\n-\tEducation: "toen zij als onderwijzeres in het gezin van een gouverneur-generaal Java leerde kennen"\n\nComparisons to/mentions of male authors : \n-\tIn negative sense (for this author: Bernardin de Saint-Pierre, Chateaubriand\n-\tIn negative sense (for both): G. Valette\n\nGender: \n-\tCorresponds to female norms (neg.)\n\nCBH']
|