| Notes |
['Beschouwing : Gedagten van mevrouwe Montague, over het huwelijk en de minnarijen. \nvoorafgegaan door een briefje van de anon vertaler (L.S.): Aan de Heeren Schrijveren der Nieuwe Vaderlandsche Letteroefeningen, waarin hij zijn vertaling aanbiedt.\n\n313\nhet is een grondregel van den heer de La Rochefoucauld [..]\n315\nHet is onmogelijk de wellusten der Liefde volmaakt te smaken dan alleen in een wel aangegaan huwelijk; niets strekt tot zulk een duidelijk kenmerk van laagheid van ziel, als dat men zich door de klank der woorden laat misleiden. Wat betekent het, schoon de gewoonte, waarvoor men goede reden kan bijbrengen, de woorden van Echtgenoot en Huisvrouw, enigermate belachelijk gemaakt hebbe! Een echtgenoot betekent, in die zin, een jaloers schepsel, een onbeschofte dwingeland, of, op zijn best, een goede zot, die men alles kan wijs maken; een Huisvrouw wil, in diezelfde zin, zeggen, een huisvoogdes geschikt om de arme bloed van een echtgenoot te bedriegen of te plagen. En waarlijk het gedrag der getrouwden, in het algemeen, rechtvaardigt deze betekenissen maar al te zeer. Doch waarom zouden wij ons, gelijk ik aanmerkte, door de klank der woorden laten misleiden? Een welgeschikt huwelijk heeft niets gemeens met deze verbintenissen van belang of staatszucht. [..]\nIndien ik genegen was een roman te schrijven, zou ik geen beelden van wezenlijk geluk in Arcadie schilderen, ik ben niet preuts genoeg in het zoet der genegenheid alleen tot de wensen te bepalen; ik zou mijn roman openen met het huwelijk van een paar met verstand, smaak en genegenheid samen verenigd. - Kunnen wij ons een groter geluk verbeelden dan er ontstaat uit de verbintenis van hunne belangen en levens in zodanig ene vereniging?\n[..]\n318\nWanneer een Man het voorwerp zijner genegenheden trouwt, moet hij vergeten dat ze aanbiddelijk is, en haar als eene sterveling aanmerken, onderworpen aan ongesteldheden en grilligheden; hij moet zich met sterkte wapenen, om het verlies harer schoonheid te kunnen verdragen [..] Een Vrouw behoort, aan de andere kant, geen onophoudelijke aanbidding en gehoorzaamheid te verwachten; zij heeft zich te schikken om, op haar beurt, met een innemende bevalligheid, te gehoorzamen [...] Het voegt haar om de vervliegende bekoorlijkheden ener jeugdige schone te vergoeden door de bestendiger aanvalligheden van een verstandige vriendinne. [..]\n319\nEen vrouw, die in staat is om te denken, kan een Galant niet anders dan als een verleider aanzien, die zijn voordeel zoekt te doen met haar zwakheid, om een ogenblikkelijk vermaak te genieten ten koste van haar eer, van haar rust, van haar goede naam, en mogelijk van haar leven. [...]']
|