| Notes |
['[p. 189]\n“Virginie Loveling - De B r u i d\nd e s H e e r e n . Amsterdam,\nUitgevers-maatschappij „Elsevier".\n1895.\n\nEen echte „Virginie Loveling”\nvoortreffelijk van plaatselijke kleur,\nmet tal van belangrijke bijzonderheden\nuit het leven van den kleinen,\nstreng katholieken burgerstand op\nhet Vlaamsche platteland. Tegelijkertijd\neen bijdrage tot de folklore,\ndoordat de schrijf ster zoowel omtrent\nkerkelijke gebruiken als omtrent\nMnderspelen in Vlaanderen, ongezocht,\nveel wetenswaardigs weet\nmee te deelen.\nDe eenvoudige geschiedenis, die\nin en om den kruidenierswinkel van\nde „dochters" Kneuvels en in het\nonbedorven gemoed van de hoofdpersoon,\nPia, afspeelt, wordt, zonder\nnoodeloozen omhaal, met treffende\nsoberheid verteld. Mej. Loveling\nziet er niet tegen op, zeer gewaagde\npunten, als die van de biecht in het\n25e hoofdstuk en in het daaropvolgende\nvan het ontwaken der „levensnieuwsgierigheden"\nbij Pia, te\nbehandelen, maar zij doet het zoo\nvolkomen oprecht, zoo ernstig en zoo\nTein, dat geen oprecht ernstig en\nrein lezer er aanstoot aan kan\nnemen.\nDat de ontknooping door een\n-woordspeling bespoedigd wordt, kan\ngrond tot bedenking geven. Men zou\nwat meer hebben willen vernemen\nvan dien Johannes, die in het passiespel\nde Christusrol zoo treffelijk\nvervult, om te weten of hij waard\nis, in Pia\'s hart de plaats in te\nnemen van Hem, aan wien het\nvrome kind, als aan haar geestelijken\nbruidegom, zich reeds in stilte had\novergegeven.”\n\n(credits:De Digitale Gids, www.arik.nl (non-OCRed scans of original pages))']
|