| Notes |
['herdrukt in Lit.Fant. en Kritieken VIII 122-129. (Praamstra GV 421)\n\n"George Eliot\'s vinding in het schilderen van Dorothea\'s persoon is bewonderenswaardig. \n[...]\nDit tafereel staat met een praktischen kursus in het aanschouwelijk schrijven gelijk. \n[...]\nMiddlemarch is, in zoover men er het spel van al de hartstogten in kan gadeslaan die dit genre gewoonlijk zijne stof leveren, een roman. Maar tegelijk is dit verhaal een volle greep uit de engelsche zamenleving van dertig of veertig jaren geleden, meest ten platten lande. Aan de orde is er het leggen van den eersten spoorweg, het voorbereiden der groote parlementshervorming door uitbreiding van het kiesregt, de naderende omkeering van een groot aantal algemeen aangenomen denkbeelden door de opkomst der natuurwetenschappen.\n\nVan dit boek een overzigt te geven is ondoenlijk. Rozen kan men desnoods ontbladeren; eikeboomen, tusschen wier takken de vogelen zich nesten komen bouwen, niet. En aan zulk een zwaren, breed uitgespreiden doorluchtigen boom, doet Mid-\t\n[p. 129]\ndlemarch herhaaldelijk denken.\n[...]\nDie, en zoovele andere hoofdstukken, verheffen de letterkundige waarde van Middlemarch tot den hoogsten rang. Niemand in Engeland, kan men zeggen, niemand in de geheele wereld op dit oogenblik, mag na het lezen van zulke bladzijden zich den gelijke van George Eliot noemen.\n\nWij hebben slechts één bedenking. George Eliot gaat tot in bijzonderheden al de aandoeningen na, welke Dorothea\'s hart beurtelings beklemd of bestormd hebben. Niets wordt overgeslagen van hetgeen dienen kan om den lezer een blik in Dorothea\'s ziel te doen werpen. Maar altijd krijgen wij slechts de jonge dame te zien die te kwader uur bij een oud heer ging inwonen, hopend dat hij haar onderwijs zou geven in het syrisch of het chaldeeuwsch. Miss Brooke verdwijnt geen oogenblik uit ons oog; mistress Casaubon wordt ons niet vertoond. Zoo ver gaat, tot schade der hoogere kunst, de tyrannie der engelsche preutschheid. Het zou George Eliot waardig geweest zijn, ons Dorothea\'s walging als jonggehuwde vrouw te schilderen."\n\nstandardizingsept12AsK\nJudgment/evaluation:\n-\tPositive about author: "Niemand in Engeland, kan men zeggen, niemand in de geheele wereld op dit oogenblik, mag na het lezen van zulke bladzijden zich den gelijke van George Eliot noemen."\n-\tPostive about work: "Die, en zoovele andere hoofdstukken, verheffen de letterkundige waarde van Middlemarch tot den hoogsten rang."\n-\t"... BUT ...": "Wij hebben slechts één bedenking.[...] Het zou George Eliot waardig geweest zijn, ons Dorothea\'s walging als jonggehuwde vrouw te schilderen."\n \nGeorge Eliot\'s vinding in het schilderen van Dorothea\'s persoon is bewonderenswaardig. [*F5]\nDit tafereel staat met een praktischen kursus in het aanschouwelijk schrijven gelijk. [*A4]\n\nDie, en zoovele andere hoofdstukken, verheffen de letterkundige waarde van Middlemarch tot den hoogsten rang. Niemand in Engeland, kan men zeggen, niemand in de geheele wereld op dit oogenblik, mag na het lezen van zulke bladzijden zich den gelijke van George Eliot noemen. [*JK5]\n\nHet zou George Eliot waardig geweest zijn, ons Dorothea\'s walging als jonggehuwde vrouw te schilderen. [*K8/13]\nCBH']
|