| Notes |
['[p.383]\n“Niet in datgene wat\nwerkelijk haar kracht uitmaakt trachten zij te slagen, maar in zonderlingheden,\nwaarin niemand belangstelt omdat niemand er in gelooft.\nLaten zij \'t een George Elliot afzien, die de verhouding van een\nLydgate en een Causabon en een Grandcourt tot hunne vrouwen\nhaarfijn uitspint en telkens en telkens weer in een ander licht doet\nuitkomen en die ons daarmede toch nooit vermoeit maar wel gedurig\nop nieuw weet te verrassen, hoe schijnbaar afgezaagd het\nonderwerp zij. Dat is de gaaf, om aan eenvoudige toestanden\nbekoorlijkheid te geven. Zelfs is de haast "sensational" dood van\nGwendolens echtgenoot bijna vreemd in dat boek. En hoewel ook\nzij in haar hart ontrouw is aan den echtgenoot, die haar echter\nniet als in Wilmerdonck haast vertroetelde maar veeleer tergende\ntot het uiterste scheen te drijven, zoo vergeet toch niet alleen de\ngetrouwde vrouw maar zelfs de weduwe geen oogenblik haar waardigheid,\nzoodra zij den geliefde ontmoet. Een tooneel als in de\ngrot, zou nimmer uit haar pen vloeien.”\n\n(credits:De Digitale Gids, www.arik.nl (non-OCRed scans of original pages))']
|