| Notes |
['Journalist: M.\n\n[p. 573]\n"En Daniel Deronda van George Eliot! Al weder toegegeven.\nMaar heb ik niet door het noemen juist van die beide namen mijne\nstelling gewonnen? Immers wanneer men de tegenbewijzen alleen\nin de uitzonderingen kan vinden, dan stelt reeds het spraakgebruik\nmij in \'t gelijk. Want inderdaad zijn schrijfsters als de beide\ngenoemde niet op ééne lijn te plaatsen met die allen wier pennevruchten\nwij wel dankbaar ontvangen, maar waaraan wij zelfs de\neischen niet durven stellen waartoe een Majoor Frans en een\nDeronda, om enkel bij de laatste werken te blijven, ons het volle\nrecht hebben gegeven. Ja, wat meer zegt, aan Daniel Deronda\nwordt juist door de Engelsche kritiek verweten, dat het boek behalve\nzijn onnoodig of liever hinderlijk vertoon van geleerdheid ook dit\ngroote euvel heeft, dat het te lang is uitgesponnen, te gerekt en\ndaardoor haast vervelend wordt. Ongaarne zou ik dat laatste woord\nals door mij gesproken beschouwd zien. Mij heeft juist iedere aflevering\nde genialiteit der vrouw telkens meer doen bewonderen die\nelk karakter, welk ook, zoo levendig weet op te vatten, dat \'t den\nschijn heeft alsof zij ze eenvoudig ten tooneele heeft te brengen om\nvolkomen zeker te zijn dat ze nooit anders zullen handelen, dan\nieder mensch van vleesch en bloed onder dezelfde toestanden, \'t Is\nalsof de schrijfster van alle bestuur over hare personen afstand doet,\nzoodat deze zich geheel zelfstandig moeten ontwikkelen. Bij\nDaniel Deronda evenmin als bij Majoor Frans, is een enkele draad\nzichtbaar van de hand die de figuren leidt, \'t Zij ge Gwendolen\nziet met de moeder die haar kind bewondert en haast aanbidt»\n\n5 7 4 BIBLIOGRAPHISCH ALBUM.\ndan wel onder de betóovering van Deronda\'s doordringend en eerlijk\noog, of wel, bevende, haast tot rebellie overslaan tegen den\ntirannieken echtgenoot, nooit verloochent zij een oogenblik het karakter,\ndat zij al in de eerste bladzijden van het boek aan ons\nopenlegt. Dan die dwepende Mordechaï, wiens geheele ziel zoo\nvervuld is van die ééne gedachte waarvoor hij leeft en ademt, dat\n\'t hem als bij ingeving onmiddellijk openbaar wordt zoodra iemand\nhem ook maar nadert, in wien dezelfde overtuiging zelfs nog weinig\nmeer dan sluimert. In mijne schatting is Daniel Deronda een der merkwaardigste\nen meest fijn gedachte en bewerkte producten van eene\nschrijfster, die reeds eer dit boek van haar verscheen zoo hoog stond\nin de schatting van landgenoot en vreemdeling."\n\n(credits:De Digitale Gids, www.arik.nl (non-OCRed scans of original pages))']
|