| Notes |
['Journalist compares Mrs. Humphrey Wards "Marcella" with this book.\n\n[p.300]\n“In deze periode herinnert ze aan Maggie Tulliver in Eliot\'s\nMill on the floss, zooals zij ook later nu en dan aan Maggie\ndoet denken, maar zeer zeker is het kind Maggie veel beter\ngeteekend dan het kind Marcella. Een uitspraak omtrent de\nsuperioriteit van miss Evans mag ons die bewustheid echter\nniet ontlokken, want eigenlijk blijft Maggie kind, tot haar\ndroevig levenseinde toe, terwijl wij Marcella zich zien ontwikkelen\ntot een heerlijk beeld van volle menschelijkheid. Intusschen\nal komt de teekening niet nabij de onnavolgbare schets\nvan de jeugd dier andere, er wordt ons genoeg van gegeven,\ndat wij ook het kind Marcella lief krijgen en getroffen\n\nMARCELLA. 301\nworden door den stempel van echtheid, dien het beeld draagt.”\n\n[p.334]\n“Ik hoop, dat ik, de honderden bladzijden van dit kunstwerk\ntot tientallen herleidende, er geen te groot onrecht aan\nheb gedaan. Na Robert Elsmere\'s verschijning werd er in de\nRevue des deux Mondes op gezinspeeld, dat George Eliot een\nopvolgster zou hebben gevonden. Gelukkig dat in dezen niet\nde troonsverheffmg der eene gepaard behoeft te gaan met de\nval der andere, want Eliot\'s eerezetel staat in onze dankbare\nherinnering onwrikbaar vast. Maar reeds scheiden ons dertien\njaren van haar dood en — wij leven zoo snel. Wij behoeven\ngeen palmtak uit te reiken in den edelen wedstrijd, maar alswij\nnu in ademlooze bewondering de fijne karakterontleding\nvolgen, die Mrs. Humphry Ward ons geeft van de mannen en\nvrouwen, zooals wij ze in onzen eigen tijd om ons heen zienr\ndan juichen wij te meer in Eliot\'s grootheid, die den modernen\nkarakterroman schiep.”\n\n(credits:De Digitale Gids, www.arik.nl (non-OCRed scans of original pages))']
|