| Notes |
['Journalist: S.\n\n[p.127]\n“Wij hebben de zeilnaald en merken er de geheimzinnige\nafwijkingen van op. Wij zien een paar minuten met een\nspiegel-werktuig, hoe hoog het een of andere hemelligchaam\nstaat, en weten dan, door volgens Cornelis Douwes of anderen\nwat sinussen en cijfers dooreen te werken, eene breedte\nte krijgen. Mrs. Taylor, eene geleerde Engelsche dame,\nwaarbij men ook aan Mrs. Somerville en haar "verband\nder physische wetenschappen" denkt, leert ons, op het voetspoor\nvan zoo vele verdienstelijke voorgangers, uit de bogen,\ndie de veranderlijke maan - de maan van Romeo en\nJulia - aan den hemel beschrijft, de lengte bepalen; of, verborgen\nin het schip, tikt met eenvormigheid het fijne\nwerktuig, dat ons den tijd bewaart, dien wij uit het vaderland\nmedenamen. Wij weten dus altijd, waar wij zijn, en\nzelfs wanneer het gesternte voor het oog verborgen is, zal\nde vaart van het schip door de loglijn ons nog vrij naauwkeurig\nover de wateren geleiden.”\n\n(credits:De Digitale Gids, www.arik.nl (non-OCRed scans of original pages))']
|