*Mention in Art. in De Gids ARTICLE Netherlands
| Title | *Mention in Art. in De Gids |
|---|---|
| Is same as work | *Mention in Art. in De Gids |
| Author | Allard Pierson |
| Reference | |
| Place | Netherlands |
| Date | 1878 |
| Quotation | |
| Type | ARTICLE |
| VIAF | |
| Notes | ['[p.84]\n“Gelijk bij zoovelen, — ofschoon ik bekennen moet niet tot\nhen te behooren, — heeft ook bij Swinburne de bekende roman\nvan Currer Bell, Jane Eyre, den hymnus opgewekt. Het blijkt\nuit zijn geschrift: A Note on Charlotte Brontë {London, Ghaito\nand Windus, Piccadilly, 1877), een geschrift, ontstaan naar aanleiding\nvan het grootere werk over haar van Wemyss Beid. Hij\nspreekt niet alleen over Charlotte, maar ook over hare zuster,\nEmily, welke beide jonge vrouwen Swinburne met Mrs. Browning\n"the perfect trinity for England of highest female fame" noemt.\nWat is zijn maatstaf? Hij heeft dien aangegeven in een dier\nrijke volzinnen, waarin wij beseffen, dat veel nadenken is samengevat:\n"Belief, and not assent, it is that we give to the\nhighest". Aan het hoogste geven wij niet vrijwillig, na overleg,\nonze adhaesie, maar het dwingt ons de erkenning af dat\nhet inderdaad het hoogste is.\n\n[…]\n\nALGERNON CHARLES SWltïBUBNE. 89\nSwinburne\'s ingenomenheid met Charlotte maakt hem niet\nblind voor datgene, waarin hare zuster Emily boven haar uitmunt.\nZij , Emily, was dichteres in den engeren zin des woords,\nen hare poëzie stond in nauw verband met haar godsdienstig\ngevoel, dat vrij pantheïstisch gekleurd was. "There was a dark\nunconscious instinct as of nature worship in the passionate great\ngenius of Emily Brontë, which found no corresponding quality\nin lier sister\'s." Evenmin vindt hij in Charlotte\'s minder antieke,\nminder titanische ziel een spoor van die minachting des\neenzamen, die geheel op zichzelf vertrouwt, die minachting voor alle\nuiterlijke symbolen van hopen en gelooven, voor alle verlangen\nnaar een nieuw hart en een verbroken geest of een bekeerde\nziel; een minachting, die zoo krachtig spreekt uit dit haar lied :\n\nAnd if I pray, the only prayer\nThat moves my lips for me,\nIs — Leave the heart that now I bear,\nAnd give me liberty!\n\nVan Emily dan ook dat leerzaam verhaal, dat ernstig woord\ntegen alle kunstmatige hemelsgezindheid: een meisje droomt dat\nzij in den hemel is, schreit bitter, waarop de engelen boos worden\nen haar toornig uitwerpen; daarop valt zij weder op aarde\nen ontwaakt, tranen stortende van vreugde.\nSchoon heeft Swinburne die wondere krystallisatie beschreven,\ndie het gevoel in metrischen vorm brengt. "The pure note of\nabsolutely right expression for things inexpressible in fnll by\nprose at its highest point of adequacy — the formal inspiration\nof sound which at once reveals itself, and which can fully reveal\nitself by metrical embodiment alone, in the symphonies\nand antiphonies of regular word-music and definite instinctive\n\n[…]\n\n90 ALGEENON CHARLES SWINBURNE.\nmodulation of corresponsive tones — this is what Emily had\nfor her birthright as certainly as Gharloüe had it not."\nDe hoogste uiting van haar dichterlijk gevoel kwam, naar\nSwinburne, van lippen, reeds wit door den naderenden dood,\ndie haar niet verschrikte. Geene ultima verba van dichter, held,\nwijze of heilige verdienden ooit langer en eerbiediger gedachtenis\ndan die aanroeping, die een gebed zoozeer te boven gaat, tot\nden onverdelgbaren God in haar eigen boezem, een psalm van\nvertrouwen, naar het schijnt, zoo zonderling samengesteld uit\npersoonlijk en pantheïstisch geloof; vurig beide en plechtig ; vol\nonderwerping en zielsverheffing; even ver verwijderd van de aangenomen\ntaal eener alledaagsche vroomheid, als van het compromis\ndat men zich door wetenschappelijke omzichtigheid laat\nopleggen; op dogma en twijfel even laag neerziende; evenzeer\nvervuld van minachting voor traditie als van eerbied voor eigen\ningeving; een psalm, even volkomen ontdaan en gereinigd en\nontheven van alle lasten en banden en versteeningen van kerkelijke\ngeloovigheid als doordrongen en doorademd van den\nverheven en onwraakbaren hartstocht van te gelooven.\nWat hier dit laatste woord beteekent, blijkt uit het vroeger\naangehaalde: "Belief, and not assent, it is that we give to the\nhighest."\n\n(credits:De Digitale Gids, www.arik.nl (non-OCRed scans of original pages))'] |
No works found