| Notes |
['Journalist: M.\n\n[p.365]\n“Want hoe vreemd hare personen ook soms mogen\noptreden, altijd toch blijven zij levende menschen van vleesch en\n\n366 B1BLTOGRAPHISCH ALBUM.\nen bloed, zooals wij ze dag aan dag ontmoeten, en nooit van die\ndwaze theather-figuren, waarop Marlitt ons nu weer in haar Comtnerzienrath\nheet te vergasten. Die opgeblazen plechtige docter en\ndie altijd scheldende feeks, welke nog wel als een vrouw van de\nwereld voorgesteld wordt, en die dames welke voortdurend naar haar\nhart moeten grijpen, omdat het daar telkens bonst en kookt, de\nEngelsche schrijfsters sparen ons die, even als ze nog niet zoo ver\ngegaan zijn, om in dynamiet of buskruitontploffingen, uitkomst te\nzoeken voor financiële schelmerijen. Want het aangeboren fatsoen\nder Engelsche vrouw duldt dat schreeuwen en kijven en dat rumoer\nen misbaar niet, waartoe deze Duitsche schrijfster al meer en meer\nafdaalt. Maar tot de meest ongerijmde ontknoopingen, vervallen\nde Britsche dames wel degelijk.”\n\n(credits:De Digitale Gids, www.arik.nl (non-OCRed scans of original pages))']
|