| Notes |
['[p.596]\n“D i e p e Wateren", door Hélène\nL a p i d o t h - S w a r t h . Amsterdam.\nP. N. van Kampen & Zoon.\n\nDe lezers van De Gids zijn zeker\nwel de allerlaatsten, die wij op de\nhooge waarde van deze gedichten,\nwaarvan een groot aantal het eerst\nin dit tijdschrift verschenen, hebben\nopmerkzaam te maken. Telkens\nweer hebben zij met ons kunnen bewonderen\nden onuitputtelijken rijkdom\nvan dezen dichterlijken geest,\ndie bij al den ernst, de melancolie,\nwelke uit haar werk spreken, zooveel\nverscheidenheid in de wijze\nvan uitdrukking weet te brengen en\ndie, door den hoogen adel van hare\nlevensopvatting, op al wat zij aanraakt\nden stempel van voornaamheid\nweet te drukken, van voornaamheid\nook in den breeden, diepen\nklank van haar taal, waardoor in\ndeze verzen de volle rijkdom van ons\nmooi Nederlandsch heerlijk uitkomt.\nEn dan — het is zeker ook een\ndeel van het geheim dier verscheidenheid\nwelke wij bewonderen —\nwat kent, wat voelt deze dichteres\nde natuur! Gij ziet die populieren,\ndie „langs slapende kanalen" hun\n„waifgordijn weven", die klaprozen\n„brandend tusschen \'t halmenblinken,\nals barstte \'t barnend\ntarwegoudin vlammen", die „melkblanke\nvlinderlichte acaciatrosjes,\nteer blozend van etherisch blocsembloed";\ngij voelt haar op u\ndrukken die lucht „bleek van\nsneeuw die niet wil dalen" en gij\nademt den geur van den door\nmaneschijn verlichten nacht, welks\nzucht „seringen-aromen en meidoorn\nademt en de balsemlucht\nvan appelboomen" brengt. En\ndan treft weer een beeld, zoo juist\ngezien en weergegeven, als dat uit\n„Droomtuin" : „Als kattenoogon\nflakkert, groen en valsch, broeikassenglas\nin \' t zwavelgele licht".\nOf is de kunstenares misschien r.og\nmeer bewonderenswaard in de wijze\nwaarop zij, na tijden van foltrend\nlichaamslijden, hare koortsdroomeu,\nde aandoeningen die haar voor de\npoorten van den dood bestormden,\nweet om te scheppen tot poëzie, en\n„zingend gaand door\'t zwarte woud\nvan \'t Leven", in de veertien regels\nvan een sonnet (..Lijden", „Reuzenspin",\n„Stervensangst", „Lazarus"\ne. a.) een wereld van weemoed\nen wanhoop weet te leggen ?\nDe bloemen die uit de „diepe\nwateren" van haar Leven opstegen,\nverzamelde zij voor ons, en waar\nzij de rozen, „bepaerld van tranendauw"\nlaat regenen uit haar schoot,\nstrekken wij de handen uit om ze\nop te vangen en er ons aan te verkwikken,\ntelkens en telkens weer.”\n\n(credits:De Digitale Gids, www.arik.nl (non-OCRed scans of original pages))']
|