| Notes |
['18640311\nMen mag doen wat men wil om als Tito het onaangename te ontwijken. Wie de smart lafhartig ontvlugt haalt ze toch in en dus moedig maar het kruis aanvaard. Het is het eenige dat wij doen kunnen en dat noodig is om er niet onder neêr te bukken. Gij ziet uit den naam, dat ik Romola14 lees. Kruseman had het mij gezonden en ik moest het doorlezen toen ik eens was aangevangen. T’is naar mijn gevoelen een magtige geest die \n5 links\nvan George E. en zij moge dan eene zondares wezen als George Sand - zoo men zegt - hare imaginatie is reiner en hare verdichting geeft ons althans beter indrukken dan deze meestal. Want zelfs het eind van Mdlle la Quintinie bevalt mij niet. De priester behoeft zijne confessie niet zoò uitvoerig te doen voor ‘t publiek. Doch genoeg daarvan. Tegen den nacht kan ik in Romola niet lezen, daartoe schokt het mij te veel. ']
|